Mamy przestrzeń, ale
wciąż za ciasno;
mamy czas, a ciągle gonimy;
mamy środki,
ale brak jest celu;
mamy zastawione stoły, ale puste brzuchy;
mamy wygody, a jeszcze wierzgamy;
mamy wynalazki, wciąż
siebie nie znamy;
mamy siebie obok, a stoimy w dali;
nic nie
mamy, umykamy,
wiatr porywa myśli,
ziemia dusi słowa,
zjawy łudzą duszę.
Nie, nie mienia nam potrzeba.
Światła
zrozumienia,
byśmy otrzeźwieli
i wskrzesili
Miłość.