11. Zarzut.
BOŻE mój, Boże mój, wszystko o co mnie prosisz, to me Serce, Synu Mój, daj mi twe serce;1 Czyżbym był twym synem, dopóki nie mam niczego poza swoim sercem? Czy dasz mi Dziedzictwo, Rodowód, cokolwiek w zamian za moje serce? O ty, któryś rzekł do Szatana, Czy zważyłeś na mego sługę Hioba, że nie ma na ziemi drugiego jak on,2 czy pozwolisz memu lękowi, memu zapałowi, mej zazdrości, aby rzekła tobie, Czy zważyłeś na me Serce, że nie ma na ziemi Serca tak przewrotnego; i czy byłbyś je posiadał, i czy będę twym Synem, Współdziedzicem twego przedwiecznego Syna, za to że je oddam? Serce jest ponad wszystko zwodnicze, i rozpaczliwie nikczemne; któż je pozna? 3 Kto zadaje to pytanie, tworzy odpowiedź, Ja Pan badam Serce. Kiedyż zbadałeś moje? Czy myślałeś że je znajdziesz, gdy utworzyłeś je w Adamie? Badałeś odtąd, i znajdowałeś wszystkie te stopniowania w chorobliwości naszych Serc, Że każde wyobrażenie, z myśli serc naszych, jest wciąż tylko złe.4 Czy pamiętasz o tym, i czy chciałbyś me Serce? O Boże wszelkiego światła, wiem że wiesz wszystko;5 i to Ty, ogłaszasz człowiekowi, czym jest jego Serce. Bez ciebie, o niepodległa dobroci, nie mógłbym wiedzieć, jak chore było me serce. Tyś mi ogłosił, w swoim Słowie, że dla całego tego zalewu zła, który otoczył wszystkie Serca, ty jednak szukałeś i znalazłeś człowieka według własnego serca;6 Że mogłeś i mógłbyś dać swemu ludowi Pasterzy według własnego serca;7 I mogę zebrać z twego Słowa tak dobre świadectwo serc człowieczych, żeby znaleźć serca niepodzielne, uległe i serca zatrwożone; Serca które umieją, Serca które się nauczyły; serca mądre, na jednym miejscu, a na drugim, w dużym stopniu, serca mądre, doskonałe; serca proste, żadnej przewrotności na zewnątrz, i serca czyste, żadnej głupoty wewnątrz; takie serca mogę znaleźć w twoim Słowie; i jeśli moje serce byłoby takim sercem, dałbym ci moje Serce. Ale znajduję też serca kamienne,8 i uczyniłem takim swoje – znalazłem Serca, które są sidłami;9 i obcowałem z takimi; serca które jak Piece parzą; a paliwo Pożądliwości, i Zazdrości, i Żądzy, zapaliło moje; Serca którym ufają ich Panowie, A ten kto ufa własnemu sercu, jest głupcem;10 Zdradzi go, jego ufność w własną Stałość moralną i Bezpieczność obywatelską, gdy rzucisz na niego duchowe zawilgocenie, ociężałość, i przygnębienie ducha. Znalazłem te Serca, i gorsze od nich, Serce do którego wszedł sam Diabeł, serce Judasza.11 Pierwszego rodzaju serca, niestety, mój Boże, nie mam; ostatnie nie są Sercami które daje się tobie; Cóż pocznę? Bez tego obecnego nie mogę być twoim Synem, a ja go nie mam. Dla tych pierwszego rodzaju dajesz radość serca,12 a ja jej nie mam; Dla tych drugiego rodzaju, dajesz omdlałość serca13 – I bądź błogosławiony, o Boże, za tę wyrozumiałość, nie mam jej jeszcze. Jest więc pośredni rodzaj Serc, nie tak doskonały żeby być obdarowanymi, ale których naprawia samo dawanie; Nie tak zrozpaczone, żeby nie być przyjętymi, ale których podnosi samo przyjmowanie. To serce topniejące,14 i serce stroskane; i serce zranione, i serce złamane, i serce skruszone; i dzięki potężnemu działaniu twego przeszywającego Ducha, takie Serce mam; Twój Samuel mówił do całego domu Izraela, i powiedział, Jeśli powrócicie do Pana z całych swych serc, przygotujcie swe serca na Pana.15 Jeśli moje serce będzie przygotowane, będzie ono sercem powracającym; A jeśli ujrzysz je na drodze, zaprowadzisz je do domu; Owszem, przygotowanie jest także twoje; owo topnienie, owo ranienie, owo łamanie, owo kruszenie, które teraz mam, jest twoją Drogą, do twego Kresu; A te niewygody, są za to wszystko, zadatkiem twego Ducha w moim sercu;16 a gdzie ty dasz zadatek, tam dobijesz targu. Nabal był ufny wobec swego wina, ale nad ranem zamarło w nim serce;17 Ty, o Panie, dałeś mi Piołun, i miałem wobec niego pewną nieufność; a ty rozjaśniłeś znów dla mnie Poranek, i moje serce żyje. Serce Dawida uderzyło go, gdy odciął rąbek szaty Saula;18 i uderzyło go serce gdy zliczył swój lud19 – Serce moje poraziło mnie, gdy doszedłem do zliczenia swych grzechów; lecz cios ten nie jest na śmierć, ponieważ grzechy te nie są na śmierć, a serce me żyje w tobie. Dopóki jednakże pozostaję w tym wielkim Szpitalu, tym chorym, tym chorobliwym świecie, dopóki pozostaję w tym trędowatym domu, to ciało moje, to Serce, choć tak na ciebie przygotowane, przez ciebie przygotowane, będzie jeszcze przedmiotem najazdu złośliwych i zaraźliwych wyziewów. W twojej obietnicy mam jednak Środki nasercowe; kiedy poznam zarazę mego serca, i pomodlę się do ciebie w twoim domu,20 ty zachowasz to serce, od wszelkiej śmiertelnej siły, od tego zakażenia – a Pokój Boży, który przekracza wszelkie zrozumienie, zachowa me Serce i Umysł przez Chrystusa Jezusa.21
Przypisy:
1 Prz 23,26. [Biblia Tysiąclecia: „Synu, daj mi serce swoje”. Przyp. JS.]
2 Hi 1,8. [Biblia Tysiąclecia: „A zwróciłeś uwagę na sługę mego, Hioba?
Bo nie ma na całej ziemi drugiego (…) jak on”. Przyp. JS.]
3 Jr 17,9. [Biblia Tysiąclecia: „Serce jest zdradliwsze niż wszystko inne i niepoprawne – któż je zgłębi?” Przyp. JS.]
4 Rdz 6,5. [Biblia Tysiąclecia: „że usposobienie ich jest wciąż złe”;
Wujek: „á wſzytká myśl ſercá byłá nápięta ku złému po wſzytek czás”.
Przyp. JS.]
5 Am 4,13.
6 1 Sm 13,14. [Biblia Tysiąclecia: „Pan wyszukał sobie człowieka według swego serca”. Przyp. JS.]
7 Jr 3,15. [W książce błąd: „Jer. 13. 15”. Biblia Tysiąclecia: „I dam wam pasterzy według mego serca”. Przyp. JS.]
8 Ez 11,19.
9 Koh 7,26.
10 Prz 28,26. [Biblia Tysiąclecia: „Kto swemu sercu zaufał, jest niemądry”. Przyp. JS.]
11 J 13,2.
12 Syr 50,23.
13 Kpł 26,36.
14 Joz 2,11. [King James Version: „our hearts did melt” – „nasze serca
stopniały”; Wujek: „y zemdláło ſerce náſzé”; Biblia Tysiąclecia:
„zatrwożyły się serca nasze”. Przyp. JS.]
15 1 Krl 7,3 [Biblia
Tysiąclecia: „Jeśli chcecie się nawrócić do Pana z całego serca, (…) a
skierujcie wasze serca ku Panu”. Przyp. JS.]
16 2 Kor 1,22.
17 1 Sm 25,37. [Biblia Tysiąclecia: „Ale kiedy do rana Nabal wytrzeźwiał od wina, (…) serce jego zamarło”. Przyp. JS.]
18 1 Sm 24,6. [Biblia Tysiąclecia: „zadrżało serce Dawida z powodu
odcięcia poły należącej do Saula”; Wujek: „vderzyło Dawidá ſerce jego/
przeto że vrznął kray płaſczá Saulowégo”. Przyp. JS.]
19 2 Sm
24,10. [Biblia Tysiąclecia: „Serce Dawida zadrżało, dlatego że zliczył
lud”; Wujek: „Y vderzyło ſerce Dawidowé iego/ po zliczeniu ludu”. Przyp.
JS.]
20 1 Krl 8,38. [Parafraza; Biblia Tysiąclecia: „skoro
przejęty klęską wyciągnie ręce ku tej świątyni”; Wujek „ieſliby kto
poznał ránę ſercá ſwego/ á rozćiągnął ręce ſwé w tym domu”. Przyp. JS.]
21 Flp 4,7. [Biblia Tysiąclecia: „A pokój Boży, który przewyższa wszelki
umysł, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie”.]
Przekład z angielskiego: Jakub Szukalski
Źródła:
John Donne, Devotions Vpon Emergent Occaſions, and ſeuerall ſteps in my Sicknes, London 1624
John Donne, Devotions Upon Emergent Occasions, Cambridge 1923
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz