Na
święto Stolice Piotra ś.
Antiocheńskiej i Rzymskiej,
rzecz
i historia krótka z kilką nauk duchownych.1
Przepomnieć
się nie godzi, co dziś Kościół ś. wspomina, a za co P. Bogu
dziękuje, i uroczystą pamiątkę obchodzi, o stolicy Piotra ś. w
Antiochiej. Bo rzecz którą w ten dzień P. Bóg ku zbawieniu
ludzkiemu i oświeceniu cięmności pogańskiej, sprawić raczył, ma
w sobie wielką pociechę, i nauk zbawiennych nie mało – którą
tak wypisuje ś. Klemens,2
uczeń Piotra ś. Gdy Piotr ś. z inemi uczniami Pańskimi wiarę
Chrystusowę w Antiochiej fundował, sam się wrócił do Jeruzalem,
i do inych już się zaczynających Kościołów – w tym czasie
szatan nieprzyjaciel zbawienia ludzkiego, i zawiśnik czci
Chrystusowej posłał do Antiochiej Symona Czarnoksiężnika, który
wiele przeciw Piotrowi ś. mówił, ganiąc naukę jego – wiele
kuglarstwa i obłudnych cudów, oczy ludzkie mamiąc, czynił – tak
iż i twarzy ludziom odmieniał, i psom miedzianym szczekać kazał,
i inych obłudności wiele pokazował – czemu nowi oni
Chrześcianie, miedzy któremi byli niektórzy zacni i pierwszy w
mieście, wahać się i chwiać w wierze ś. i nauce Piotra ś.
poczęli. O czym gdy się Piotr ś. dowiedział – wezbrał się do
Antiochiej. Tedy Nicetas i Akwila i ini Chrześcianie, posłyszawszy
o przyszciu Piotra ś. którego barzo pragnęli – wszyscy wyszli
przeciw jemu, i przedniejszy i zacni, popiołem głowy posypując, i
żałując bardzo – iż Symona Czarnoksiężnika nad zakazanie
Piotra ś. przyjęli.
Zatym
wiarę swoję i pokutę i rozumienie wielkie o Pietrze ś. pokazując,
postawili przed nim barzo wiele chorych powietrzem zarażonych, i
opętanych od czarta, i rozmaite niemocy mające, tak iż się
zliczyć nie mogli. A Piotr ś. widząc iż nie tylo żałują tego,
że o nim, na zwiedzienie Symona, źle trzymali – ale iż wiarę
tak wielką mieli, iż rozumieli to, że one wszytkie chore, mocą
Chrystusową zleczyć mógł – podniósł ręce w niebo, i z
płaczem modłę i dziękę P. Bogu czynił, mówiąc: Błogosławiony
i chwały wszytkiej godny Ojcze, który każde słowo i obietnice
Syna Twego pełnić raczysz, aby poznało wszelkie stworzenie, iżeś
Ty sam jest Bóg na niebie i na ziemi. 3To
mówiąc, wstąpił na wyższe mieśce, i kazał wszytkie one chore
przed sobą położyć, i taką do nich rzecz uczynił: Widzicie iżem
człowiek jako i wy, nie rozumiejcie abyście moją siłą ku zdrowiu
przyść mogli, ale przez Tego, który z nieba zstąpiwszy, dał
wszytkim wierzącym sobie lekarstwo duszne i cielesne. Przeto usty
swemi, przed tym ludem wszystkim, wyznajcie – iż z prawego serca
wierzycie w Pana naszego Jezusa Chrystusa – aby i oni wiedzieli
skąd mają zbawienia swego szukać. Tedy wszyscy chorzy, którzy
mogli zawolali: 4To
jest prawy Bóg, którego Piotr opowiada. Zatymże wnet wielka
jasność łaski Bożej we śrzodku ich widzieć się dała – i
zaraz poczęli powietrzem zarażeni wstawać, i do nóg ś. Piotra
przypadać, ślepi już oświeceni wołali, chwaląc Boga, chromi
dziękowali, chorzy wszyscy radości się napełniali, i oni co już
ledwie tchu trochę prze wielką niemoc mieli, zdrowemi się
doskonale naleźli, i miesiącznicy i opętani wolnemi zostali. Tak
wielka się moc Ducha Ś. ukazała, iż wszyscy od wielkiego do
małego wyznawali i chwalili P. Boga. 5A
krótko mówiąc, za siedm dni więcej się niż dziesięć tysięcy
ludzi ochrzciło. A Teofilus, który miedzy wszytkimi w mieście onym
namożniejszy był – pałac i dom swój na Kościół obrócił i
oddał – 6w
którym Piotrowi Apostołowi stolica kaznodziejska postawiona jest, i
tam się lud on wszytek na słuchanie słowa Bożego schodził, i
nauce, cudami onemi potwierdzonej, wierzył. Póty są słowa ś.
Klemensa, z których rozumiej dzisiejszego święta początek, a
takie nauki odnieś. 7Naprzód
uważ to u siebie, iż więtszej łaski Bożej nie masz nad tę, gdy
nam nauczyciele prawe i posłańce swoje Apostoły i ich namiestniki
posyła, a miedzy nami stolice ich zdrowej i zbawiennej nauki Pana
naszego Jezusa funduje. Jako z drugiej strony szkodliwszej rzeczy nie
masz, jedno gdy się gdzie stolica ona zaraźliwa, o której Psalm
pierwszy mówi, to jest kacerska i fałszywa nauka tych Symonów,
szatańskich towarzyszów, którzy się Piotrowi ś. i potomkom na
stolicę jego wstępującym sprzeciwiają, wystawi. Dla tego ludzie
Pana Boga znający z wielką radością kościoły budowali, i tę
stolicę nauki zbawiennej, i studnicę wody żywej z majętności
swej zakładali. Wesel się z tego Katoliku, iż tobie ta stolica
Piotra świętego, która prawdę Katolicką, i szczerą wiarę, i
słowo Chrystusowe zatrzymawa, fundowana jest, na której masz
kapłany na nię wstępujące a nieustające, jako syny po ojcach,
którzyć prawdy i kazania Piotra ś. dochowywają, a tą cię
szczerą wodą rzeki, która miasto Boże uwesela, chłodzą, i do
żywota wiecznego płynącą prowadzą. A z tego się smęć wielce,
gdzieby widział, iż się stolica kacerska złego powietrza i zarazy
dusz ludzkich podnosić poczyna.
2.
Zrozumiej też jako P. Chrystus Bóg nasz obietnice swe Piotrowi
spełnił, iż on co na rybach, których na słowa Pańskie tak wiele
i tak wielkich zagarnął, ukazał, na duszach ludzkich uiścił, a
jeszcze więcej, gdy do Rzymu przyszedł, a jednę na wschodzie
słońca stolicę prawdy Chrystusowej fundowawszy, drugą na zachód
w Rzymie, jako powszechny pasterz świata wszytkiego zasadził.
Obiedwie w głównych i przednich Zachodu i Wschodu miastach – aby
się tym rychlej prawda Boża ogłosiła, zwłaszcza z Rzymu, który
był zamkiem, głową, i panem świata wszytkiego. Które
dobrodziejstwo Boże fundowania stolice Piotra ś. w Rzymie, iż jest
więtsze niżli to w Antiochiej – przeto je też Kościół
obchodzi ośmnastego dnia Stycznia – na którym miejscu iż się to
zamilczało, tu się słusznie wspomnieć ma, słowy wielkiego i
świętego Doktora Leona Papieża, który tak mówi:8
Gdy, powiada, dwanaście Apostołów od Ducha Ś. mowę wszytkich
języków wzięli, aby świat Ewangelią napełnili, podzieliwszy
krainy ziemie błogosławiony Piotr, Książę Apostolskiego pocztu,
do zamku się państwa Rzymskiego obrócił, aby światłość
prawdy, która się na zbawienie narodów oznajmić miała,
źrzetelniej od głowy na ciało świata wszytkiego wylać się
mogła. A który się w mieście tym naród naleźć nie mógł? abo
komu to tajno być mogło, o czym Rzym wiedział? Tam było trzeba
Filozofskie błędy zdeptać, i próżność świeckiej mądrości
ukazać, i diabelską służbę potępić, i wszytkie świętokradzkie
niezbożności skazić się tam miały – gdzie się były zewsząd
błędy zgromadziły, a pilnie chowane zostawały. Do tegoż ty
miasta przebłogosławiony Pietrze, przyszcieś się nie bał, gdy
towarzysz chwały twej Paweł Apostoł, około się inych Kościołów
jeszcze bawił – i w ten las srogich źwierzów, i w to głębokie
a burzliwe morze, wstąpiłeś – z więtszą śmiałością niżli
kiedyś po morzu chodził.9
Jużeś był lud Żydowski wyćwiczył, jużeś był Antiocheński
Kościół, gdzie się dostojność imienia Chrześciańskiego
zaczęła, fundował – jużeś był Pontum, Galacją, Kappadocją,
Azją, Bitynią, zakonem kazania Ewangeliej napełnił – aż zasię
(o powodzeniu sobie i o dłuższym wieku życia swego tusząc)
chorągiew krzyża Chrystusowego, w zamki Rzymskie wprowadzicieś
raczył. Gdzie wedle Boskiego zrządzenia, czekała cię i dostojność
urzędu, i sława męczeństwa twego. Póty są słowa ś. Leona,
przed lat więcej niż jedennaście set napisane. Tak iż się daleko
więcej z fundowania stolice Rzymskiej od Piotra ś. a niżli z
Antiocheńskiej radować mamy. Bo w Rzymie Piotr ś. wielkie one
ryby,10
to jest ludzie z Cesarskiego domu, miedzy którymi był Klemens, i
potym przez potomki swe same Cesarze, począwszy od Konstantyna
Wielkiego, ułowił – którzy wiarę Chrześciańską z nauki
Piotra ś. potomków, po wszytkim świecie rozszerzyli.
3.
11Czemu
nie Antiocheńscy, ale Rzymscy biskupi na przodkowanie i pasterstwo
świata wszytkiego i na przywileje Piotra ś. nastąpili, ktoby
spytał, niech tę ma sprawę – a heretyckich około tego baśni
nie przypuszcza. Naprzód Boże było zrządzenie i wola, iż w
Rzymie ś. Piotr krew swoję za Chrystusa przelał, którą swój
urząd nieśmiertelny temu Kościołowi podając, w nim żywot swój
zapieczętował – na to bez wątpienia rozkazanie Pańskie mając,
aby tam gdzie sam żyć przestał, potomkowie jego na powszechne
pasterstwo owiec wszystkich Chrystusowych następując, zostali.
Przetoż
Kościół powszechny te przywileje Piotra Ś. stolicy Rzymskiej, i
na wszytkich wielkich zborach, i we wszytkiego świata zezwoleniu, i
w piśmie Doktorów świętych przyznał. Wiedział P. Bóg i to tak
przejźrzał, iż stolica Antiocheńska, wiele heretyków na niej
siedzących i ludzi zarażających mieć, i ustać miała – a
stolica ś. Rzymska nigdy jadu heretyckiego nie przypuściła, ale
wedle obietnice Pańskiej, w wierze bracią potwierdza, i na mocnej
skale stojąc, heretyckie nauki tępi, i przez wszytkie wieki
nieodmiennie kwitnie, i wiarę po wszytkim świecie miedzy
Pogaństwem, i teraz w Indiach na nowym, to jest ludziom przedtym
niewiadomym świecie, szczepi, i chwałę Bożą i wierną naukę
zatrzymawa – którą aby nam Pan Bóg do końca chował, proszę
taką zemną modłę do Pana Boga uczyń. Nauczycielu, Mistrzu, i
Panie Boże nasz Jezu Chryste, opokę wiary Twej, matkę wszytkiego
Chrześciaństwa, i głowę widomą owczarniej Twojej, przesławną
Piotra Twego stolicę, Kościól ś. Rzymski, racz podnieść, i
wysoce wsławić – a nawróć do Namiestnika Twego na ziemi,
wszytkie barany i owce Twoje, a zgromadź je pod jednę laskę rządu
Twego. Ten zamek straży i obrony naszej, od wszelakiego kacerstwa i
odszczepieństwa, i matkę jedności Chrześciańskiej, zatrzymaj w
obronie Twojej aż do końca. Spełni słowo Twoje, aby go bramy
piekielne nie przemogły – a daj skutek modlitwie Twojej, aby wiara
Piotra tego nigdy nie ustawała, ale posiliła bracią, i wszytko w
jedności zachować, i przywieść do Ciebie wody żywej żywota
wiecznego mogła. Amen.
1 XXII. Febru. Lutego.
2 Lib. 10. Recognitionum.
3 Rzecz Piotra ś. do chorych.
4 Niezliczony poczet chorych
zleczeni od Piotra świętego.
5 Dziesięć tysięcy ludu Piotr
ś. przez siedm dni nawrócił.
6 Stolica kaznodziejska Piotrowi
ś. postawiona.
7 Nauka pierwsza.
8 Serm. de Apostolis Petro &
Paulo.
9 Mt 14.
10 J 21.
11 Nauka trzecia. Na przywileje
ś. Piotra, nie Antiocheński, ale Rzymski Kościół wstąpił.
Źródło:
Ks.
Piotr Skarga, Żywoty
Świętych Stárego y Nowego Zakonu, ná káʒ̇dy dzień przez cáły
rok,
Kraków 1605, pomocniczo: Kraków 1598
Transkrypcja
typu „B”: Jakub Szukalski
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz