JEGO
MOŚCI PANU,
P.
JAKUBOWI ŁYSAKOWSKIEMU CHORĄŻEMU ZIEMIE CHEŁMSKIEJ.
Memu
Miłościwemu Panu i Dobrodziejowi.
Jest
jakiś starodawny zwyczaj, Mościwy Panie Chorąży Chełmski, iż do
ludzi wielkich przed wielkim posłem pierwej Gońca wyprawiają,
któryby więtszemu drogę przetorował, i drobniejsze rzeczy pierwej
sprawiwszy, jemu lepszy przystęp do sprawowania główniejszych
uczynił. Tegoż zwyczaju przestrzegają i Poetowie, którzy przed
swojemi Komediami prologi
wyprawują,
gotując sobie pilne słuchanie Aktów następujących. Tenże
zwyczaj chowają i Kaznodzieje, którzy przed Kazaniem krótkie
przedmowy do słuchaczów czynią, wprowadzając do wyrozumienia ich
to co sie ma traktować na Kazaniu. Tego starożytnego zwyczaju
niechcę i ja odstąpić, stary sługa Duchowny i dawny Bogomodlca W.
M. mego Mościwego Pana i dobrodzieja, któremu iżem ochotnie
ofiarował wszystkie prace moje, przy chlebie i szczodrobliwej pomocy
W. M. do Druku wygotowane, wyprawiam przed nimi tego małego Gońca,
który ma swoje imię, KSIĘGI ĆWICZENIA CHRZEŚCIAŃSKIEGO. A iżem
nazwał te małe Książki KSIĘGAMI, dla tegom to uczynił, że i
małe skrzyneczki w których bywają złożone złote Łańczuchy, i
Mannele, i Pierścienie, i drogie Klejnoty, mogą być poczytane za
nawiętsze skrzynie, w których bywają Serwety, i Obrusy chowane.
Więc i szkatuła w której się chowają prawa i zapisy, i
przywileje, więtsza jest w cenie swojej nad wielką skrzynię w
której chowają rozmaite szaty. Ponieważ tedy w tych malucznych
Książeczkach, jest opisany JEZUS CHRYSTUS Syn Boga nawyższego,
który będąc w postaci nie wielkiej, był przedsię Olbrzymem
wielkim, od wierzchu nieba wybiegającym, i wszystkie skarby dobroci
i umiejętności Bożej w sobie mającym, tedy zdami się żem
słusznie nazwał te maluchne książki KSIĘGAMI. A iżem przydał
CZWICZENIA Chrześciańskiego, nieuczyniłem tego z tej przyczyny,
abym miał sobie przypisować ćwiczenie ludzi Chrześciańskich,
gdyż niedoskonałość moję widzą własne oczy moje. Ale z tej
miary, abym pokazał iż PAN JEZUS dla Zbawienia naszego wcielony, i
dla odkupienia grzechów naszych na Krzyżu przybity, 1sam
jest nadoskonalszemi Księgami ćwiczenia Chrześciańskiego, w
którego jako w jedno króciuchne zebranie, wbite są wszystkie
Księgi Mojżeszowe, i wszystkich Proroków Żydowskich, i Sybil
Pogańskich, i wszystkie Księgi Ewangelistów, i Apostołów, i
Doktorów Kościoła Bożego – i wszystkie które o nim będą
pisane, aż do samego skończenia świata. Które gdy pogoreją przy
ostatnim zepsowaniu świata, onym gwałtownym ogniem, którym
pogoreją nie tylko wszystkie miasta i zamki ze wszystkiemi
okolicznościami swojemi, ale i wszystkie gury i pagórki, rozpłyną
się jako wosk, i wszystkie fundamenta gur wypalone będą, przedsię
żadna litera i żadna Jota nie zginie Pisma świętego, ale to
wszystko dali Pan Bóg czytać będziemy doskonale, i wszystko
rozumieć będziemy dostatecznie, w tych nadoskonalszych Księgach
Zbawienia naszego, JEZUSIE CHRYSTUSIE, tylko sie nam tu pierwej
trzeba nauczyć ślabiżować, na tych Księgach które są o nim
napisane. Których aczkolwiek W. M. mój Mościwy Pan i dobrodziej ma
dostatek, przedsię ja trzymając sie własnych słów JEZUSA
CHRYSTUSA, mówiącego, MAJĄCEMU BĘDZIE DANO I BĘDZIE OBFITOWAŁ.
Daję i jestem gotów dać więtsze Księgi, w jakąkolwiek nagrodę
wielkich a mnie niewysławionych dobrodziejstw W. M. za które ja W.
M. memu Mościwemu Panu i dobrodziejowi, uniżenie dziękując Pana
Boga proszę, aby on sam być i docześną i wiekuistą nagrodą W.
M. Amen. Dan Na przedmieściu Jaworowskim u świętego Mikołaja, w
Oktawę trzech Królów, Roku Pańskiego, 1619.
W.
M. mego Miściwego Pana i dobrodzieja,
Naniższy
Bogomodlca.
Ksiądz
Gabriel Leopolita
Zakonu
Kaznodziejskiego.
P.
G.
Przypis:
1 Pan
Chrystus jest compendium wszystkiego Pisma świętego.
Źródło:
Gabriel
Leopolita, Księgi
czwiczenia chrześciańskiego,
1619.
Transkrypcja
typu „B”: Jakub Szukalski
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz