(1) Przysmaki duchowne: Ciołek

CIOŁEK.

Zwierzę Bogu przyjemne ofiarą wsławione, 
i ludziom na pożytki wielkie pozwolone. 
Uczy swoich Herbownych, Bogu bydź ofiarą, 
Zarabiać na zbawienie, uczynkami z wiarą. 
Nie kładąc sie na roli w pługu Chrystusowym,¹
Obietnicą zapłaty wiecznej osłodzonym. 
Nie patrząc nigdy na wstecz, ale robiąc śmiele.² 
Od swego narodzenia, póki dusza w ciele. 
Przykładem Chrystusowym, który Duchem świętym, 
Przez Dawida nazwan jest ciołkiem barzo pięknym.³ 
Rożeczki z kopijami, znacznie pusczającym, 
Ofiarą swej osoby, Boga błagającym. 
Zatym Ciołkiem szedł zawsze PAN MARCIN ŻULIŃSKI. 
Pan sczerze Chrześciański, i znacznie Rycerski, 
Który kosztem przeważnym Ojczyźnie swej służył, 
I zdrowie swe namilsze, na to mężnie ważył. 
Czego ręka po ramię z działa oderwana 
Świadczy, że Gdańską strzelbę, opanować chciała. 
Ale nic nie ubyło, bo i jedna ręka, 
Za obiedwie robiła aż do końca wieka. 
Robiła na chęć ludzką, i miłość niebieską, 
Robiła na zasługi, i zapłatę wieczną. 
Którego pokolenie śladu tegoż strzeże, 
Do zarobków niebieskich potężnie sie bierze, 
Częstym postem, modlitwą, i też jałmużnami, 
I wierze Chrześciańskiej, godnemi sprawami. 
Pomóż Boże dociągnąć, do Cielca onego, 
Przed Majestatem twoim w niebie widzianego.⁴ 
Miedzy Lwem i Człowiekiem i Orłem spaniałym. 
Mając sczęśliwe miejsce prawem doskonałym. 
W ogniu miłości Bożej zawsze pałającym, 
A za poparciem Ducha, tak prędko skaczącym. 
Jako więc oczemgnista, łyskawica biega, 
Gdy z wschodu, aż na zachód potężnie przenika. 
Ukazując jak sie nam obracać potrzeba, 
Jeśli chcemy po śmierci dochrapać sie Nieba. 
Tamże wszyscy Herbowni pnicie sie do niego, 
Gdzie pokój nieskończony z prac świata marnego. 
Tam pasza barzo bujna, na której Ciołkowie, 
W lato wieczne znisczeni wyskakują sobie 
Igrając przed swym Panem któremu robili, 
U którego roskoszy wieczne zarobili, 
Do których i tych domieść co są jeszcze w pługu, 
Gdy je raczysz wyprzągnąć z śmiertelnego długu. 
Który daj tak zapłacić Boże nieśmiertelny, 
Aby zaraz otrzymać Kwit z łaski twej świętej, 
Kwit odpusczenia grzechów, Kwit od mąk Piekielnych. 
Kwit dostąpienia chwały, Kwit radości wiecznych, Amen. 

Przypisy:

1  Mt 13. [Książka podaje „Matth: 12.”, ale w takim wypadku trudno o jakieś nawiązanie. Przyp. JS.] 

2  Łk 9.

3  Ps 66(65). [Książka podaje chyba mylnie „Pſalm: 66”, co wówczas oznaczało Ps 67(66).] 

4  Ez 1.

Źródło:

Gabriel Leopolita, Przysmaki dvchowne, gorczyca y kwas, Przedmieście Jaworskie 1619.

Transkrypcja typu „B”: Jakub Szukalski

⋘ ⋙