Obrażenie Miłości

   Obrażać Miłość to znieważać Miłość, udaremniać Jej działanie przez własny opory, błędy, oziębłość, niechęć, nienawiść. Obrażanie Miłości przypomina gaszenie ognia albo tłumienie głosu. Bóg, który jest Miłością, nie jest obraźliwy, nie chowa urazy, ale można Go obrazić przez odrzucanie Jego Miłości. To obrażenie jednak nie przypomina obrażenia człowieka. To obrażenie jest sprawieniem, że Bezmierna i Doskonała Miłość staje się bezskuteczna. Można to porównać do człowieka, który pragnie obdarzyć jakąś smutną osobę radością, a ta smutna osoba nie przyjmuje tej radości, więc radość nie dociera do niej – staje się nieskuteczna. Radość więc jest w tym wypadku kulawa, nieskuteczna, co można nazwać obrażeniem. Tej radosnej osobie jest przykro, ale to nie odbiera jej wewnętrznej radości ani nie czyni jej mniej skuteczną w dawaniu radości.