Krótko o różnicy między duszą a duchem

   Ogólnie dusza i duch w potocznym użyciu są jednoznaczne. Tak się mówi o jakimś życiu wewnętrznym albo ogólnie o życiu. W ściślejszym znaczeniu jest jednak pewna różnica między tymi dwoma określeniami. Dusza, jako przekład dla hebrajskiego nefesz, greckiego psyche, łacińskiego anima, oznacza życie od strony doświadczalnej, biernej, a duch, jako przekład dla hebrajskiego ruah, greckiego pneuma, łacińskiego spiritus, oznacza życie od strony ruchliwej, czynnej. Dusza jest bardziej możliwością, potencjałem, a duch rzeczywistością, spełnieniem, aktualizacją. Dusza pojmuje, odczuwa, a duch wyzwala, oświeca. Dusza żyje, przeżywa, duch żywi, ożywia. Dusza to wyobraźnia, czucie, umysł, a duch – wszystko to, co przekracza wyobrażenia, czucie i myślenie.
   Można jeszcze zauważyć taką różnicę między duszą a duchem. Dusza trwa w zależności z ciałem. Nawet jeśli odłącza się od ciała po śmierci, to wcześniej jej byt był związany z ciałem, i stąd mówimy o duszach osób, które żyły wcześniej na ziemi i miały ciało. Natomiast o duchu można mówić w niezależności od ciała. Są też na przykład duchy niebiańskie, których byt nigdy nie złączył się z ciałem. Te duchy nazywamy aniołami. Wśród nich są i duchy diabelskie, anioły upadłe. Poza tym jest Duch Boży i o samym Bogu powiedziano, że jest Duchem.