czwartek, 26 kwietnia 2012

Więcej niż zwyczajny

Bądź nie tylko naturalny, ale nadnaturalny.

Spełniona wolność

Czym jest wolność dla roztrzęsionego człowieka? Niczym jak tylko szaleństwem. Wolność zyskuje prawdziwą wartość w sercu zrównoważonym i spokojnym. Stamtąd dopiero może być skierowana ku prawdziwemu dobru.

poniedziałek, 23 kwietnia 2012

Przyczyna cudów

Cud jest w ręku kobiety.

Twoje pochodzenie

Człowiek jest królem ziemi i dziedzicem nieba.
Gdy o tym zapomina, staje się zwierzęciem albo potworem.
Ty bądź zawsze człowiekiem gwiezdnym.
Swojego prawdziwego pochodzenia nigdy nie utracisz,
jeśli będziesz o nim pamiętać.
Ta świadomość jest najcenniejszym ze skarbów.

Dobra modlitwa

Wypowiedz dobre życzenie dobrze.

sobota, 21 kwietnia 2012

Warte daru

   Jeśli chcesz coś dawać, dawaj to, co cenne. Śmieci wyrzucaj, a nie dziel się nimi. Śmieci też bywają skarbami, ale po przetworzeniu. Nieprzetworzonych śmieci nie podawaj jako skarbów. Skarby, jakimi masz się dzielić, to skarby serca i umiejętności.

Blizny nienawiści na oznaczonych miłością

Osoby duchowe wchodzą w głębokie pokłady uczuć i ukazują się wyraźnie miłość i nienawiść. Również osoby działające pod znakiem miłości wchodzą w styczność z potężnymi duchami nienawiści. Walczą z nimi oczywiście, ale w walce ponoszą obrażenia i przez samą styczność ujawnia się na nich działanie złego ducha. Zadanie więc duchowej osoby stojącej pod znakiem miłości jest takie, aby okiełznać tego nienawistnego ducha w sobie – w duszy, aby nie ujawniał się na zewnątrz w samym kochającym, ani nawet w jego otoczeniu.
   Dlatego powinieneś powściągać język z oskarżeniami i jękami upodabniającymi do nienawistnego ducha, i zadusić go milczeniem. A jeśli już masz o czymś mówić, to dobrze, rozumnie, składnie, śpiewnie. Jak masz powiedzieć o złu, to mów też tak, aby wnosiło to coś dobrego, a nie tylko pozostawiało uczucie nędzy i rozpaczy. Chociaż każda mowa prawdziwa jest budująca. Jednak ponad wszystko staraj się wyrażać rozsądnie, tak żeby docierać do świadomości innych. Wtedy jest to miłosierdzie. Miłosierdzie ma być stosowane we wszystkim – także w języku.

poniedziałek, 16 kwietnia 2012

Zbędne ciężary

Kto czyni siebie ważnym,
czyni siebie ciężkim
i jest mu ze sobą ciężko.

Kto widzi swoje sprawy jako ważne,
sam siebie ciężkimi sprawami obarcza.

Wszystko jest lekkie
dla tego kto wychodzi poza siebie.

„Czasem czuję się lżejszy niż powietrze
kiedy Ty świecisz
rozświetlasz mój dzień”


(Z piosenki Finleya Quaye'a, "It's Great When We're Together" („Świetnie gdy jesteśmy razem”), przekład własny.)



Wszechmogąca samobójczyni

Dusza wszechmogąca
staje się grzesząca
bez hamulca sądu,
bez dobrego smaku,
bez właściwej miary.

Dusza wszechmogąca
stać się może unicestwiająca,
samobójcza i trująca.

Na nierozsądek duszy
nałóż pęta rozumu.
Niech będzie wszechmogąca
ale w dobrym smaku
i właściwej mierze
.

Zobacz też „Określenie duszy.

Bez woli

Odpoczynek przychodzi,
kiedy nie ma woli.

Wiecznie nowe spojrzenie

Zostaw to kim byłeś
patrz jakim masz być

Nierówności i równość

Nierówności prowadzą do zazdrości i braku miłości w społeczeństwie. Dlatego Bóg nie stworzył jednych wyższych, a drugich niższych, ale równych. Człowiek zniekształcił tę pierwotną równość i za to ciągle musi płacić nieszczęściami.

Wkład ludzki

Bóg urządził świat pięknym,
zepsuli go ludzie.

Niedoskonały kształt świata

Obecny kształt świata nadał człowiek – ten człowiek, który nie poszedł za myślą Boga, ale spełniał swoje własne pomysły – swoje własne zachcianki. Dlatego ten świat nie jest rajem, ale doliną katuszy. Nie jest rajem, a mógłby nim być, bo do tego został stworzony.

piątek, 13 kwietnia 2012

Niezwykła siła

Ludzie jak mrówki
są poddani siłom przyrody.
Jak mrówki budują
z bogactw przyrody.

Jednak ludzie mogą jeszcze
siłami przyrody władać
za pomocą siły ducha.
Mogą jeszcze tworzyć
z bogactw przyrody
na wzór bogactwa ducha.

Ludzie jak mrówki giną,
ale mogą jeszcze ożyć
siłą nadzwyczajnego ducha.

Ten człowiek podobny do małpy
może wznosić głowę do nieba
i widzieć coś nadzwyczajnego.

piątek, 6 kwietnia 2012

Grobowe pielesze

Po tak wielkim okrucieństwie, jakiego doznał Jezus,
grób stał się dla Niego miejscem rajskiego odpoczynku.

Po zmaganiach umrzeć –
jakaż to ulga.
Położyć się
i poczekać
na wschód jutrzenki.

czwartek, 5 kwietnia 2012

Wiatry, przyroda i pies

   Drzewo poruszane przez wiatr wydaje się bardziej żywe niż człowiek, który próbuje nieudolnie okiełznać siły wiatrów. Tyle swobody i życia jest w przyrodzie. Człowiek wymusza i żąda, i nie jest tak piękny. Czasami nawet pies jest ładniejszy od człowieka. A jednak, w człowieku jest ukryte piękno wspanialsze niż u psa.
   Przyroda jest nieustannym natchnieniem i tego żaden pies nie potrafi rozpoznać.

wtorek, 3 kwietnia 2012

Moc sądu

Sądzić możesz, gdy ujmujesz wszystkie czasy naraz
i wszystkie okoliczności.
Bez świadomości wszystkiego nie możesz sądzić.

Życzenie czystego początku

Obyśmy zaczynali wszystko ze świętego zamysłu.

Wewnętrzna zgoda

Podstawa wewnętrznego życia to spokój – zgoda ze sobą i ze światem. Gdy ma się tę podstawę, można patrzeć w niebo i wznosić serce do Boga. Inaczej jesteś niepogodzony i nie możesz ani słyszeć Boga, ani Go widzieć. Zgoda ze światem to nie popieranie świata, ale bycie świadomym tego, że jest on niedoskonały i skażony grzechem. Z taką świadomością możesz znaleźć prawdziwe miłosierdzie.

Jawne obrzydzenie

Jeśli nasi bliscy opowiadają o rzeczach obrzydliwych, trzeba okazać obrzydzenie. Nie ukrywać i nie przytakiwać, ale pokazać, że jest to dla nas niesmaczne. Nie oburzać się, ale okazać niezadowolenie i brak upodobania, albo nawet umiejętnie napomnieć.

Złudność widziadeł

To wszystko co widzisz, to tylko złudzenie.
Poczuj ponad zasłonami.

Niedostępne widoki

Nie patrz na mroki.
Nie da się patrzeć na to, czego nie można widzieć.

poniedziałek, 2 kwietnia 2012

Niebezpieczne strony

Są mroki, w które nie można zaglądać.
Są sprawy, o których nie można myśleć.
Bo tak jak kropelka jadu, mogą sprowadzić śmierć.

Płacze

Jest płacz, który wzrusza serca
i jest płacz, który budzi obrzydzenie.

Jest płacz, który rodzi do życia
i jest płacz, który życie wysysa.

Jest płacz, któremu chce się ulżyć
i jest płacz, na który zatyka się uszy.

Płacz ładny, bo słuszny
i płacz brzydki, bo bez podstaw.