Dopuszczając do serca obawę, krępujesz swój ruch, a to, czego się obawiałeś, staje się rzeczywistością – prędzej czy później, dopóki trwasz w tej obawie i w jej skrępowaniu. Pozostań więc w Bogu i Jemu zaufaj, nie dopuszczaj obawy, choć jawi się przed twymi oczami. Zamknij dobrze drzwi, mieszkaj w pokoju z Bogiem, który mówi tobie na co dzień: „Nie bój się”.
