piątek, 31 października 2014

Straszne przeznaczenie

   Osoba zupełnie zaprzedana wrogowi Boga (szatanowi) przestaje być stworzeniem, nie ma udziału w łasce. Jest dla niej ratunek w Miłosierdziu Bożym, ale kiedy odbyła ona już Sąd Boży, pozostaje tylko sprawiedliwość. Jeśli nie zwraca się do Miłosierdzia, nie może liczyć na szczęście w Bogu.
   Słowa z przypowieści Jezusa (Mt 25,41) przeznaczone są dla tych, którzy zupełnie się sprzeniewierzyli: „Idźcie ode mnie przeklęci w ogień wieczny, który zgotowany jest diabłu i Aniołom jego”. Mowa jest o ogniu wiecznym, nie krótkotrwałym. Zgotowali go sobie zatwardziali grzesznicy. Dlatego powiedziano, że „pójdą ci na mękę wieczną, a sprawiedliwi do żywota wiecznego” (Mt 25,46).

poniedziałek, 27 października 2014

Łapiąc gwiazdę

złapać gwiazdę
to jakby trzymać świat
w twym skrytym oku
i wszystko jest tak lekkie
że aż umyka
by być niezrodzone
i zostać w twej pamięci
jak niespełniony sen
nadzieja i lekarstwo
na wieczną
niekończącą się podróż
do nieba

Utwór własny. Postać wcześniejsza w języku angielskim:

to catch a star
is as to hold the world
in your secret eye
and everything is oh so gentle
that it slips away
to be unborn
and stay in your memory
as unfulfilled wish
a hope and remedy
for eternal
never ending journey
to the sky 

Ufność
(Trust; Akiane Kramarik, http://akiane.com/)

niedziela, 26 października 2014

Bez czekania

Ostatni czas, jaki wam daję, już jest!

Jezus
(z objawienia Anny, Boże wychowanie. Część 2: 4 III 1987 r.)

sobota, 25 października 2014

Dwa wejścia

Jest wejście do Życia Wiecznego i wejście do śmierci, wiecznego zapomnienia. W czasie sądu człowiek swoją wolą rozstrzyga, którą drogę obiera. Później jest już bycie czysto duchowe i może się ono odbywać albo w radości, albo w smutku. Kto nie przyjmuje Bożej Litości, skazuje się na smutek bez końca.

czwartek, 23 października 2014

niedziela, 19 października 2014

Osobliwe zwierzę

Wola życia obecna w zwierzęciu pozwala nawet w ośle rozpoznać osobę. To nie osioł jednak stanowi osobę, ale Ten, co przez niego mówi do uszu wierzącego (por. Lb 22,28).

Jest to nawiązanie do myśli przedstawionych w Rzeczach i osobach, Dziele woli i W imieniu.

Ja, obraz Jego

Jeśli On będąc Panem moim, za mnie umarł,
czemu ja, obrazem Jego będąc,
za obraz Jego umrzeć nie mam?

Św. Andrzej z Krety, według przekładu „Męczeństwa o obrazy Ś. Jędrzeja z Krety, pisanego od Symeona Metaphrasta”, w Żywotach Świętych... (XIX. Octob.) Piotra Skargi SJ, Kraków 1605, s. 910. Odpis według pisowni współczesnej. 

Św. Andrzej z Krety
Rosja, Sjergijew Posad, 2004 rok
Bieloborodowa E.A.

czwartek, 16 października 2014

Ubogi jak Kościół

Przechodząc ulicą, napotkałem dwóch żebrzących pod kościołem. Pomyślałem: „Żal mi, że nie mam pieniędzy dla tych biednych, bo odkładam na Kościół”. Bóg mi odpowiedział: „To jest Kościół”.

piątek, 10 października 2014

czwartek, 9 października 2014

Małe krzyże do wielkiego

Krzyż to cel, do jakiego zmierzam.
W krzyżu wyraża się wszystko.
Wszystkie moje myśli, słowa, czyny, wola –
niezliczone małe krzyże
prowadzące do jednego, największego –
krzyża oddania całego siebie
dla powtórzenia najwspanialszego dzieła,
jakie kiedykolwiek zostało odegrane –
dzieła wiecznej Miłości Zbawiającej,
umierającej, by dać życie innym.

Wartość zjednoczenia

Każdy człowiek, gdyby tego chciał, mógłby być jak Ja, gdyby był całkowicie zjednoczony z Bogiem. 

Jezus
(Poemat Boga-Człowieka III, 14, Vox Domini, Katowice 2000, s. 57)

środa, 8 października 2014

Gra

Gra to próżny czyn. 
Tylko miłość nadaje mu znaczenie, 
bo tylko miłość może 
zrobić coś z niczego.

Rzeczywistość świętego przeistoczenia

Przeistoczenie nie jest wymysłem. 
Zwykła rzecz służącą doczesnemu celowi 
staje się rzeczą służącą celowi wiecznemu. 
Istota rzeczy rzeczywiście się zmienia
dzięki uświęcającemu słowu i czynowi.

wtorek, 7 października 2014

Dwa rodzaje apokatastazy

   Jest apokatastaza możliwa i niemożliwa. Możliwe jest przywrócenie grzesznika do łask, a niemożliwe – przywrócenie zła do Dobra. Dlaczego niemożliwe? Bo nie ma zła w Dobru – nie było go tam, ani nie będzie. Nie może więc zło kiedykolwiek wrócić do Dobra.
   Błędne to pojęcie, gdy uznaje się, że potępieni przez sąd Boży mogą być kiedyś zbawieni albo że zbawienia może dostąpić sam zły duch, albo że miejsca wiecznych mąk kiedyś zostaną opuszczone. Rodzaj takiej apokatastazy nie ma miejsca nigdzie w rzeczywistości – nie widziano jej, ani o niej nie słyszano. Pojawiła się tylko w umyśle ducha błądzącego, który uwodzi tym pomysłem lekkomyślnych ludzi.

Przypadłość ducha ciemności

Duch nienawidzący światła
nie może być już zbawiony
zamknął się w ciemności
i nie dopuszcza miłości