z załzawionymi oczami
i bólem w sercu
nie widzisz Boskości
choć przed tobą stoi
w swojej cielesności:
„czemu płaczesz?
kogo szukasz?” (J 20,15)
a tu jeden
zerkając do pustego grobu
ujrzał i uwierzył (J 20,8)
och szczęśliwi
którzy nie widzieli
a uwierzyli (J 20,29)
i stało się
stąpają po ziemi Boscy
ci którzy zaraz będą w niebie
stłoczyli się wśród grobów
i ocieramy się o nich
patrzymy im w oczy
odczuwamy tętna i westchnienia
szczęśliwy
kto otarł się o tajemnicę
blasku niebiańskiego
lśniącego w oczach śmiertelników
światło prześwituje
przez te bloki
co rzucają cienie
bloki stare i mocne
bloki nowe i kruche
oto prześwituje
i wystawiam twarz
promienieję
i ogrzewam się wśród cieni
łapiąc prześwit blasku
wiele innych znaków
pokazano w tej księdze
ale nam dano takie
abyśmy wierzyli
i mieli życie
w imię Tego
który za nas życie oddał
który tchnął w człowieka
aby ten zatrzymywał i odpuszczał
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz