Pan Bóg – Osoba Strach

   Imieniu Jahwe – Jestem, Który Jestem – odpowiada polskie słowo Osoba. Imieniu El – Bóg – odpowiada polskie słowo Strach. Słowiańskie słowo Bóg bierze swój początek od bojaźni, bania się, a także i od bicia. „Mojżesz zasłonił twarz, bał się bowiem zwrócić oczy na Boga” (Wj 3,6) – bał się zwrócić oczy na Strach.

   Pan Jezus objawił Boga pod postacią miłości. W tym świetle Strach jest Miłością. Tym, czego człowiek się boi i przed czym ucieka jest miłość – miłość osobowa. Bóg jest Osobą, Osobą Strachu, Straszną Osobą – Doskonałą Miłością. Bo Osoba jest Miłością.

   Miłość to strach, bo kochanie doprowadza do stracenia siebie (i żeby kochać, trzeba siebie stracić). Miłość sprawia, że uznajesz siebie za nic. To wywołuje wielki strach. Dlatego kiedy jako nicość stajesz przed obliczem wszystkiego, wpadasz w drżenie. To drżenie jest znakiem miłości. Strach zaznacza obecność miłości. Jak strasznie jest być w tym miejscu! (por. Rdz 28,17)