Obszary niemocy

W krainie łagodności
panuje lekka niemoc
wiatr kołysze gałęziami
wiatr wykonuje obroty
światło niesie ciała
światło spaja przedmioty
bez dotyku się stykają
ciepło z chłodem
jasność z cieniem
my jesteśmy odbiciami
blaskiem przechodzącym
ale stałym
niegasnącym
żar zapala
tli się
tryska
i do życia wciąż zachęca
bez przemocy
wabi pięknem
samoistnie się narzuca
niewymowną lekkością
zachwyca wolnością
tu wolność zniewala
przemoc w tej niemocy
jest wypływem światłości
nieodpartym zauroczeniem
przemoc bez przemocy
wprawia w słodką niemoc
utracenia mocy
moc w niemocy się ćwiczy
siła świateł tryska
w słabości powstaje bohater
lekki zniewalacz dobra
poddany niemocy
płynącej z dobroci
nieokiełznany niewstrzymany
czysty wynik światła
bez gwałtowności
bez wysiłku
porusza całym światem
i świat chowa w swojej dłoni
ale przed wszystkim się skrywa
by był w ciszy uwielbiony