Zwiastująca pieśń Maryi

Jak gwiazda wewnątrz jasnej wody,
tak świeci mi światło w głębokości serca.
Od dzieciństwa nie rozstaje się ze mną

i prowadzi łagodnie z miłością.

Jest pieśń w głębokości serca.
Skąd ona przybywa?
Człowieku, ty nie wiesz.
Stąd, gdzie Święty odpoczywa.

Patrzę na mą jasną gwiazdę.
Nie chcę żadnej rzeczy,
choćby najmilszej, najdroższej,

oprócz tego miłego światła, które całe jest moje.

Z wysokich niebios przyszłaś do mnie,
Gwiazdo, wewnątrz do matczynej piersi.
Teraz we mnie żyjesz, ale za zasłoną
widzę Ciebie, o chwalebna twarzy Ojca.

Kiedy dasz Twej służebnicy zaszczyt
bycia skromną pomocnicą Zbawcy?
Przyślij, przyślij nam z nieba Namaszczonego.
Przyjmij, Ojcze święty, pragnienie Maryi.

Tak śpiewała po cichu Matka Boska, będąc jeszcze dziewczynką w świątyni. Później niespodziewanie, z woli Ojca, stała się nie tylko pomocnicą, ale i rodzicielką Zbawcy. Ta pieśń zawarta jest w Poemacie Boga-Człowieka w księdze pierwszej, w rozdziale 16. «Zostaniesz Matką Chrystusa» (Katowice: Vox Domini, bez roku). Powyższy przekład z języka włoskiego: Jakub Szukalski.