Ile
ziarenek ziemi mijamy, nie widząc jak wielką wspaniałość kryją,
ile pyłków, świateł, woni, dźwięków, smaków, słów... Wobec
wszystkiego przechodzimy, patrząc na jedną iskrę – na tę, która
odsłania się sercu w tej właśnie chwili, w której jesteśmy –
która jest i chce być z nami.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz