Z hańbą

Noszę hańbę mojej twarzy

pokazuję hańbę twarzy

dziwny wytwór

zorany przez burze

myśli zdań i wspomnień

przerośnięte dziecko

gdzie skryję to dziwadło?

tylko w Twoich rękach

przyłóż głowę do serca

niech ucałuje pierś

skąd tryska świetlny potok

ozłoć trochę

nieprzebytą pustynię

mojej własnej twarzy