Ja święty

Dzień Wszystkich Świętych jest też dniem naszym.
Jesteśmy świętymi przechadzającymi się po ziemi.

„Strzeż duszy mojej, bom święty jest”.

(Psalm 86(85),2 w przekładzie ks. Jakuba Wujka SJ)

Przekład cerkiewno-słowiański:

(Сохрани душу мою, яко преподобенъ есмь. /

Sochrani duszu moju, jako priepodobien jesm.)

Przekład łaciński:

Custodi animam meam, quoniam sanctus sum.

Przekład grecki:

φύλαξον τὴν ψυχήν μου ὅτι ὅσιός εἰμι

(Fylakson tin psychin mu hoti hosios imi)

Wzór hebrajski:

שָֽׁמְרָ֣ה נַפְשִׁי֮ כִּֽי־חָסִ֪יד אָ֥נִי

(Szamera nafszi ki hasid ani)

Św. Augustyn:

„Nie wiem, czy te słowa: Jestem święty, mógłby wypowiedzieć ktoś inny aniżeli Ten, który na tym świecie był bez grzechu – nie popełnił, lecz odpuścił grzechy wszystkich. Uznajemy głos mówiącego: Strzeż moją duszę, bo jestem święty; jednakże w tej postaci sługi, jaką przybrał. Bo tam ciało, tam też dusza. A nie, jak niektórzy mówili, że tylko ciałem był i Słowem, lecz i ciałem, i duszą, i Słowem – i tym wszystkim Jedyny Syn Boga, Jedyny Chrystus, Jedyny Wybawca – w postaci Boga równy Ojcu, w postaci sługi Głowa Kościoła. Kiedy więc słyszę, bo jestem święty, uznaję Jego głos; i tu oddzielam mój? Zapewne, gdy tak mówi, mówi nieoddzielnie od swego ciała. I ośmielę się powiedzieć, bo jestem święty? Jeśli święty jako uświęcany i nie potrzebujący nikogo do uświęcenia; pyszny i obłudny – jeśli jednak święty uświęcony, wedle tego, co napisano, bądźcie święci, bo i ja jestem święty,¹ to ciało Chrystusa ośmiela się, i także ten jeden człowiek wołający z krańca ziemi² ośmiela się mówić ze swą Głową i pod swą Głową, bo jestem święty. Bo przyjął łaskę świętości, łaskę Chrztu i odpuszczenia grzechów. I byliście niektórzy tymi, powiada Apostoł, wyliczając wiele grzechów, i lekkie i ciężkie, i zwyczajne i straszne – I byliście niektórzy tymi, ale umyliście się, ale uświęciliście się.³ Jeśli zatem mówią uświęceni, mówi też i każdy z wiernych: Jestem święty. Nie jest to owa pycha wyniosłych, lecz wyznanie nie niewdzięcznego. Bo jeśli od siebie byś powiedział, że jesteś świętym, to byłbyś pyszny – odwrotnie, jeśli wierny w Chrystusie i członek Chrystusa, powiedziałbyś, że nie jesteś świętym, byłbyś niewdzięczny. Bo ganiąc pychę, Apostoł nie mówi: Nie masz, ale mówi: A cóż masz, czego byś nie wziął? ⁴ Nie ganił cię, za to, że mówiłeś, że masz to, czego nie masz; ale za to, że chciałeś od siebie dla siebie, aby było to, że masz. Wszakże uznaj i to, że masz, i to, że nic od siebie nie masz, abyś nie był pysznym, ani niewdzięcznym. Powiedz swemu Bogu, jestem świętym, bo Ty mnie uświęciłeś – dlatego, że przyjąłem, a nie że miałem – dlatego, że Ty dałeś, a nie że zasłużyłem. A z drugiej strony zaczynasz zadawać ranę samemu naszemu Panu, Jezusowi Chrystusowi. Bo jeśli wszyscy chrześcijanie, wierni i ochrzczeni, ubrali się w Niego samego, jak rzekł Apostoł, którzyście zostali ochrzczeni w Chrystusie, w Chrystusa się ubraliście ⁵ – jeśli stali się członkami Jego ciała, a mówią, że nie są świętymi, to zadają ranę samej Głowie, której świętymi członkami nie są. Teraz zobacz, gdzie jesteś i bierz dostojeństwo od swojej Głowy. Bo byłeś w ciemności, a teraz światło w Panu. Byliście, powiada, kiedyś ciemnością;⁶ ale czy aby nie pozostajecie ciemnością? Czyż na to przyszedł Oświeciciel, abyście pozostawali ciemnością, czy może po to, abyście stawali się światłem? Każdy zatem chrześcijanin mówi, wszakże mówi całe ciało Chrystusa, woła gdzie tylko doświadcza udręk, różnych pokus i niezliczonych potknięć, mówi: Strzeż mojej duszy, bo jestem święty – ocal Twojego sługę, mój Boże, ufającego Tobie. Oto ów święty nie jest pyszny, ponieważ ufa Panu.

Z Enarrationes in Psalmos (Wyjaśnienia do Psalmów) 85,4; PL 36.

Przekład z języka łacińskiego: Jakub Szukalski.

1  Kpł 19,2.

2  Ps 61(60),3.

3  1 Kor 6,11.

4  1 Kor 4,7.

5  Ga 3,27.

6  Ef 5,8.