Wezwanie Gwiazdy Poranka

Witaj Gwiazdo Poranka,

witaj nocny jaśminie,

złoty niebios księżycu,

święta Matko Wybawcy♥

Pragną Ciebie żeglarze,

marzą chorzy, zmorzeni.

Sprzyjaj, święta, litosna,

twym kochanym, o Gwiazdo♥

Tę pieśń zaśpiewał św. Jan Ewangelista, kiedy żeglował z Apostołami do Antiochii, jak jest to opowiedziane w „Poemacie Boga-Człowieka” Marii Valtorty, IV,6. Z Ptolemaidy do Tyru (Katowice: Vox Domini). Później, w czasie srogiej burzy na morzu Apostołowie słowami tej pieśni i Modlitwą Pańską (Ojcze nasz...) uciszyli wzburzone fale i silne wiatry.

Wiersz siedmiosylabowy napisałem w oparciu o własny przekład z języka włoskiego,¹ który podaję poniżej:

Witaj Gwiazdo Poranka, jaśminie nocy,

złoty księżycu mojego nieba, święta Matko Jezusa.

Mają nadzieję w Tobie żeglarze,

       marzą o Tobie ci, co cierpią i umierają.
Sprzyjaj, Gwiazdo święta i litosna,

       tym, co Cię kochają, o Maryjo...

1 Zob. L'Evangelo come mi è stato rivelato, Volume 5,318. In barca da Tolemaide a Tiro inizia il viaggio degli otto apostoli con Giovanni di Endor e Sintica.