Niedobry

Wszelkie stworzenie zostało nazwane przez Boga dobrym. Jednak w tym wszystkim, co Bóg stworzył nie było szatana. Jego nie nazwał dobrym. Bo ten nie jest stworzeniem. Podobnie, dusza jest życiem – życiem uczestniczącym w Życiu. Szatan tym nie jest. Podobnie, osoba jest tą duszą, która podjęła się szczególnego celu dla dobra. Szatan ani nie jest duszą, ani nie podejmuje się jakiegoś celu dla dobra. Jego celem jest bezcelowość – zniszczenie. Zło nie służy niczemu. Jeśli Bóg ze zła wyciąga jakieś dobro, nie oznacza to, że zło jest dobre, ale że dobry jest Bóg, który potrafi odmienić zło. Nie można mieszać pojęć. Szatan nie jest żadnym dobrodziejem. Nie łudź się.

Uwaga. W Księdze rodzaju nie jest użyta nazwa szatan. Jest tam mowa o wężu, który jest jednym ze zwierząt. Więc to, co powiedziałem, że „w tym wszystkim, co Bóg stworzył nie było szatana”, nie jest najlepiej powiedziane, jeśli chodzi o zgodność z Pismem (pod względem nazewnictwa). Jest ten wąż biblijny stworzeniem – to pewne (Rdz 3,1). Zwróć jednak uwagę, że po tym, jak rodzi zło (czyli gdy doprowadza do uwiedzenia Ewy i Adama), zostaje przeklęty (Rdz 3,14). Tu mamy narodziny szatana, który przestał być stworzeniem. Więc wśród wszystkiego tego, co Bóg stworzył był wąż, który jeszcze nie był zwierzęciem przeklętym czyli szatanem, ale później się nim stał. Na początku jednak Bóg nie stworzył przeklętego zwierzęcia. To ono samo takim się uczyniło. Szatan sam stał się szatanem. To nie Bóg go zdziałał. Weźmy przykład. Jestem człowiekiem, ale mogę zrobić z siebie małpę. To nie Bóg zrobi wtedy ze mnie małpę, ale ja sam z siebie. Bóg stworzył człowieka i dał mu twórczą wolność. Podobnie było z wężem, który stał się szatanem czy zwierzęciem przeklętym. Był stworzeniem, miał pewną twórczą wolność i się wygłupił.