Język obcy

Widziałem pastora baptystę.

Potok słów, wielkie uniesienie,

słowo goni słowo, jedna myśl pnie się wyżej od drugiej.

Zauroczony niby Jezusem, przez diabła był schwytany.

Niby na wysokości, a zgubił spokój i ciszę.

Zjadał swoje myśli, jasności w nich nie było.

Nie zrozumiałem ni słowa.

Jakby język obcy.

Ludziom potrzebni są mówcy,

ale z głosem ludzkim.

Kto do prostego przemówić nie umie,

niech nie przemawia w ogóle.

Niech zamknie zuchwałą paszczę i cichości się nauczy.

Ten, kto mówi do ludzi,

niech nie patrzy na siebie.

Doskonały mówca

w sercu z Bogiem jest złączony,

a oczami zagląda w dusze słuchaczy.

Z mowy zapatrzonego w siebie głupca

nie zrozumiałem ni słowa,

ni zdania.

Jakby język obcy.