Zaraz
przed Boską Ewangelią
Zapal
w sercach naszych, Miłośniku Człowieka, Panie, niegasnące światło
Twego Poznania1
i otwórz oczy naszego rozumu, abyśmy rozumieli Twoje głoszenia
zwiastujące dobro. Włóż w nas i bojaźń o twe przykazania
błogosławieństw, abyśmy zadeptując cielesne napalenia,
prowadzili życie duchowe, myśląc i robiąc wszystko, co Ci się
podoba.
Okrzyk:
Bo Ty jesteś zwiastowaniem dobra i oświeceniem,
wybawcą i stróżem naszych dusz i ciał, Bogiem, i Synem Twoim Jednorodzonym, i Wszechświętym Twoim Duchem, teraz i zawsze,
i na wiek wieków. Amen.2
Mówi
archidiakon: Prości, słuchajmy świętej Ewangelii.
Kapłan:
Pokój wszystkim.
Archidiakon:
Uważajmy, czytanie święte.
1 W rękopisie Rotulus Messanensis „Twojego Boskiego Poznania” („τῆς σῆς θεογνωσίας” zamiast „τῆς σῆς γνώσεως”). Tak też później w cerkiewno-słowiańskim przekładzie tej liturgii i w Liturgii św. Jana Złotoustego.
2 W rękopisie (Codex Rossanensis) podane tylko „teraz i na...”
Ἡ
θεία λειτουργία τοῦ ἁγίου ἀποστόλου
Ἰακώβου τοῦ ἀδελφοθέου (Boska
liturgia świętego Apostoła Jakuba, brata Bożego), za
rękopisem Codex Rossanensis 67b. Przekład z języka greckiego i przypisy:
Jakub Szukalski.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz