Czasowypełniacze

Bóg nienawidzi ludzkich zamysłów,

obrzydłe są w Jego oczach.

Nie czyń żadnych przedsięwzięć,

bo nic z nich nie będzie.

Marne są twoje prace,

wszystkie w świecie mają początek.

Szukaj czystego początku w Bogu,

w myśli, która z miłości bierze początek.

Z czystego obrazu, ulubionego w duszy,

rozpoczynaj swoje działania.

Te, które są niestworzone i wymyślone

pozostaw na swoim miejscu.

Rób co widzisz jako dobre,

zaniechaj tego co widzisz jako złe.

Jest to tylko twoje widzenie

i twoje dobre może nie być dobrym istotnie,

a złe istotnie złym,

ale robiąc to, co widzi ci się dobre,

możesz to robić z miłością,

a gdybyś robił to, co widzi ci się złe,

miłości byś żadnej w tym nie miał.

A tam gdzie miłość,

tam mądrość

i oświecenie wszystkich ciemności –

jasne objawienie złego i dobrego.

Rób co masz robić,

a jakość tego

w swoim czasie się okaże.

A więc próżnuj w otchłaniach,

wydobywaj światło z czystych początków –

z myśli przychodzących jak błyskawica.

Nie osądzaj, działaj z miłością.

Nie pozostawaj w pustce bez działania,

chyba że pozostawanie w pustce będzie twoim działaniem.

Jeśli widzisz, że to dobre, to trwaj w pustce.

Wtedy będzie to dla ciebie zbawienne.

A jeśli celu w tym żadnego nie widzisz,

to zostaw to i zrób coś pożytecznego.

To jest pożyteczne, w czym cel ci się jawi –

cel zbawienny, bez własnego dochodu.

Uśmiech, taniec i piosenka,

Obrazki, światełka –

tym się kieruj

w podróżach przez niebiańskie okienka.

Jak ból stanie się miłością,

czas wypełnisz doskonale.