Dar czasu

Czas ucieka. Nie goń go.

Czas goni. Nie uciekaj mu.

Czas ucieka, bo nie chce dać się złapać.

Czas goni, bo chce ciebie złapać.

Jego nigdy nie ma. Nie daj mu się nigdy.

Daj czas czasowi. Niech się czas wyzwoli.

Czasowi ciągle brak jest czasu.

Wyswobódź go i obdarz czasem.

Niech czas leci, ty odpocznij.

Jeśli masz czas, to go oddaj.

Masz czas, dawaj czas.

Poświęcaj bezcenne.

Twój czas nieskończony,

od Boga wprost jest dany.

Wspólnie razem z Bogiem

obdarzaj wszystko czasem.

Stań się zbawicielem

nigdzie nie pędzącym,

darzącym wszystkie czasy

wiecznym odpoczynkiem.

Zbawiciel nie ucieka,

zbawiciel nie pogania,

zbawiciel stoi w miejscu

i pozwala trwać.

On zawsze swobodny,

daje czas wszystkiemu.

Tak też zrób.

Wyjdź za czas i spocznij w Nas

– w Troistej Miłości.

Poza czasem w czasie

życie Zbawiciela biegnie.

On ma czas, daje czas,

nigdzie się nie śpieszy.

Świat w pośpiechu gna

niepomny na Zbawcę.

Sam przepaść otwiera

i sam do niej wpada,

złudą pogoni zajęty,

nieustanny w ruchu,

prący na zatracenie,

nieskończoność bez spoczynku.