Dwa
są mury. Mur wiary i mur niewiary. Mur wiary chroni od zwyczajnego
świata i utrzymuje nadzwyczajne światło. Mur niewiary oddziela od
nadzwyczajnego światła i podtrzymuje zwyczajny świat – zamyka
więc wzrok duchowy, zamyka duszę w świetle zmysłowym, które w
istocie jest ciemnością. Dopóki nie upadnie mur niedowiarstwa w
moc Boga, jest się oddzielonym od nadzwyczajnego światła.
(Ta myśl
opiera się na słowach, jakimi mówiła Maryja do Elżbiety o jej
mężu, Zachariaszu, który przez niedowiarstwo czasowo oślepł, tak
jak jest to zapisane w Poemacie Boga-Człowieka I, 34. Maryja
opowiada o swoim dziecięciu; Vox Domini, Katowice, s. 134. Nazwa mur
wiary pojawiła się w Apokalipsie św. Jana).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz