Wschód
to początek – pierwszy odblask światła. To pierwotny obraz
dobra, który w duszy się odsłania. Światło wschodu w wyobraźni
wskazuje na niewidzialne źródło światła. Światło większe daje
się poznać przez światło mniejsze. Wysławiając więc światło
mniejsze (por. Iz 24,15), dusza zbliża się do większego i uczy
się patrzeć na blask oślepiający dla oka cielesnego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz