1 W owym
czasie pojawił się Jan Chrzciciel i głosił na Pustyni Judzkiej te
słowa: 2 «Nawracajcie się, bo bliskie
jest królestwo niebieskie». 3 Do niego
to odnosi się słowo proroka Izajasza, gdy mówi:
«Głos wołającego
na pustyni:
Przygotujcie drogę Panu,
dla Niego prostujcie ścieżki!»
(Mt 3,1-3)
2
Jak jest napisane u proroka Izajasza:
«Oto Ja posyłam wysłańca mego
przed Tobą;
on przygotuje drogę Twoją.
3
Głos wołającego na pustyni:
Przygotujcie drogę Panu,
prostujcie
dla Niego ścieżki».
4 Wystąpił Jan
Chrzciciel na pustyni i głosił chrzest nawrócenia na odpuszczenie
grzechów. (Mk 1,2-4)
3
Obchodził więc całą okolicę nad Jordanem i głosił chrzest
nawrócenia dla odpuszczenia grzechów, 4
jak jest napisane w księdze mów proroka Izajasza:
«Głos wołającego
na pustyni:
Przygotujcie drogę Panu,
prostujcie ścieżki dla Niego!
5
Każda dolina zostanie wypełniona,
każda góra i pagórek zrównane,
drogi kręte staną się prostymi,
a wyboiste drogami gładkimi!
6
I wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże». (Łk 3,3-6)
19
Takie jest świadectwo Jana. Gdy Żydzi wysłali do niego z
Jerozolimy kapłanów i lewitów z zapytaniem: «Kto ty jesteś?», 20
on wyznał, a nie zaprzeczył, oświadczając: «Ja nie jestem
Mesjaszem». 21 Zapytali go: «Cóż zatem?
Czy jesteś Eliaszem?» Odrzekł: «Nie jestem. Czy ty jesteś prorokiem?»
Odparł: «Nie». 22 Powiedzieli mu więc:
«Kim jesteś, abyśmy mogli dać odpowiedź tym, którzy nas wysłali?
Co mówisz sam o sobie?» 23 Powiedział:
«Jam głos wołającego na pustyni:
Prostujcie drogę Pańską,
jak
rzekł prorok Izajasz».
24 A wysłannicy
byli spośród faryzeuszów. 25 I
zaczęli go pytać, mówiąc do niego: «Czemu zatem chrzcisz, skoro
nie jesteś ani Mesjaszem, ani Eliaszem, ani prorokiem?» 26
Jan im tak odpowiedział: «Ja chrzczę wodą. Pośród was stoi Ten,
którego wy nie znacie, 27 który po
mnie idzie, a któremu ja nie jestem godzien odwiązać rzemyka u
Jego sandała». 28 Działo się to w
Betanii, po drugiej stronie Jordanu, gdzie Jan udzielał chrztu. (J 1,19-28)
1
Ἐν δὲ ταῖς ἡμέραις ἐκείναις παραγίνεται
Ἰωάννης ὁ βαπτιστὴς κηρύσσων ἐν τῇ
ἐρήμῳ τῆς Ἰουδαίας 2
[καὶ] λέγων· μετανοεῖτε· ἤγγικεν γὰρ
ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
3
οὗτος γάρ ἐστιν ὁ ῥηθεὶς διὰ Ἠσαΐου
τοῦ προφήτου λέγοντος·
φωνὴ
βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ·
ἑτοιμάσατε
τὴν ὁδὸν κυρίου,
εὐθείας
ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ.
(Mt 3,1-3)
2
Καθὼς γέγραπται ἐν τῷ Ἠσαΐᾳ τῷ
προφήτῃ·
ἰδοὺ
ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου
σου,
ὃς
κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου·
3
φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ·
ἑτοιμάσατε
τὴν ὁδὸν κυρίου,
εὐθείας
ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ,
4
ἐγένετο Ἰωάννης [ὁ] βαπτίζων ἐν τῇ
ἐρήμῳ καὶ κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας
εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν. (Mk 1,2-4)
3
Καὶ ἦλθεν εἰς πᾶσαν [τὴν] περίχωρον
τοῦ Ἰορδάνου κηρύσσων βάπτισμα
μετανοίας εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, 4
ὡς γέγραπται ἐν βίβλῳ λόγων Ἠσαΐου
τοῦ προφήτου·
φωνὴ
βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ·
ἑτοιμάσατε
τὴν ὁδὸν κυρίου,
εὐθείας
ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ·
5
πᾶσα φάραγξ πληρωθήσεται
καὶ
πᾶν ὄρος καὶ βουνὸς ταπεινωθήσεται,
καὶ
ἔσται τὰ σκολιὰ εἰς εὐθεῖαν
καὶ
αἱ τραχεῖαι εἰς ὁδοὺς λείας·
6
καὶ ὄψεται πᾶσα σὰρξ τὸ σωτήριον
τοῦ θεοῦ. (Łk 3,3-6)
19
Καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ μαρτυρία τοῦ Ἰωάννου,
ὅτε ἀπέστειλαν [πρὸς αὐτὸν] οἱ
Ἰουδαῖοι ἐξ Ἱεροσολύμων ἱερεῖς καὶ
Λευίτας ἵνα ἐρωτήσωσιν αὐτόν· σὺ
τίς εἶ; 20
καὶ ὡμολόγησεν καὶ οὐκ ἠρνήσατο,
καὶ ὡμολόγησεν ὅτι ἐγὼ οὐκ εἰμὶ ὁ
χριστός. 21
καὶ ἠρώτησαν αὐτόν· τί οὖν; σὺ Ἠλίας
εἶ; καὶ λέγει· οὐκ εἰμί. ὁ προφήτης
εἶ σύ; καὶ ἀπεκρίθη· οὔ. 22
εἶπαν οὖν αὐτῷ· τίς εἶ; ἵνα ἀπόκρισιν
δῶμεν τοῖς πέμψασιν ἡμᾶς· τί λέγεις
περὶ σεαυτοῦ; 23
ἔφη·
ἐγὼ
φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ·
εὐθύνατε
τὴν ὁδὸν κυρίου,
καθὼς
εἶπεν Ἠσαΐας ὁ προφήτης.
24
Καὶ ἀπεσταλμένοι ἦσαν ἐκ τῶν Φαρισαίων.
25
καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν καὶ εἶπαν αὐτῷ·
τί οὖν βαπτίζεις εἰ σὺ οὐκ εἶ ὁ
χριστὸς οὐδὲ Ἠλίας οὐδὲ ὁ προφήτης;
26
ἀπεκρίθη αὐτοῖς ὁ Ἰωάννης λέγων·
ἐγὼ βαπτίζω ἐν ὕδατι· μέσος ὑμῶν
ἕστηκεν ὃν ὑμεῖς οὐκ οἴδατε, 27
ὁ ὀπίσω μου ἐρχόμενος, οὗ οὐκ εἰμὶ
[ἐγὼ] ἄξιος ἵνα λύσω αὐτοῦ τὸν ἱμάντα
τοῦ ὑποδήματος. 28
ταῦτα ἐν Βηθανίᾳ ἐγένετο πέραν τοῦ
Ἰορδάνου, ὅπου ἦν ὁ Ἰωάννης βαπτίζων.
(J 1,19-28)
To
miejsce [Betabara – przyp. JS] słyszało przepowiadanie Jana.
Wielu z was z pewnością je słyszało. Tak wielu ludzi w Izraelu je
słyszało, lecz nie wydało we wszystkich takich samych owoców,
choć Chrzciciel mówił do wszystkich te same słowa. (IV, 223: 7
listopada 1946. A, 9500-9507)
Kto
zaś go pytał, czy sam jest Chrystusem, otrzymywał odpowiedź: „Ja
nie jestem Chrystusem, lecz tym, który idzie przed Nim”. (IV, 203 28
września 1946. A, 9225-9233)
Czyż nie mówi Malachiasz:
„Oto Ja posyłam mego anioła, żeby przygotował drogę przede
Mną; a natychmiast przybędzie do swojej Świątyni oczekiwany przez
was Władca i Anioł Przymierza, którego tak gorąco pragniecie”?184
Prekursor zatem poprzedza Chrystusa bezpośrednio. On
już jest, podobnie jak żyje już Chrystus.
Gdyby pomiędzy tym, który przygotuje drogi Panu, a Chrystusem
upłynęły lata, wszystkie te drogi stałyby się ponownie kręte i
wykrzywione. Bóg wie o tym i sprawia, że Poprzednik wyprzedza
Nauczyciela tylko
o jedną godzinę.
Kiedy więc ujrzycie Poprzednika, będziecie mogli powiedzieć:
„Rozpoczęła się misja Chrystusa”. (I, 68: 28
i 29 stycznia 1944. A, 1630-1649 i 1655-1657)
184 Zob. Ml 3,1.
Nie
słychać już głosu, który przemawiał na pustyni. Jednak on nie
zamilkł. Mówi jeszcze do Boga dla [dobra] Izraela. Mówi nadal w
sercu każdego Izraelity o prawym sercu. Głos ten nauczał o pokucie
i przygotowaniu dróg dla Pana, który przychodzi. Uczył, jak z
miłością dzielić się hojnie z bliźnim, który nie ma nawet
tego, co konieczne. Pouczał o uczciwości, o tym, aby nie zadawać
gwałtu i aby nie ranić. Obecnie głos ten mówi wam: „Baranek
Boży – Ten, który gładzi grzechy świata, Ten, który was
ochrzci w ogniu Ducha Świętego jest pośród was. On oczyści Swoje
pole i zbierze pszenicę”.
Umiejcie rozpoznać Tego,
którego Poprzednik wam wskazał. Jego cierpienia przyczyniają się
do wyjednania wam Światła u Boga. Patrzcie! Jeśli otworzą się
oczy waszego umysłu, wtedy poznacie przychodzącą Światłość. Ja
zastępuję głos Proroka ogłaszającego Mesjasza i mocą
przychodzącą do Mnie od Ojca wzmacniam go i łączę z Moją własną
siłą, i wzywam was do prawdy Prawa. Przygotujcie serca na łaskę
Odkupienia, które jest bliskie. Odkupiciel jest wśród was.
Błogosławieni, którzy dzięki dobrej woli staną się godni
odkupienia. Pokój niech będzie z wami». (II, 31: 31 stycznia
1945. A, 4081-4089)
«Jan
jest święty i wielki. Nie patrzcie na jego [surowy] sposób
zachowania się ani na brak cudów. Zaprawdę, mówię wam: „To
wielki Królestwa Bożego”. To tam ukaże się w całej swej
wielkości.
Wielu uskarża się, że on
był i jest surowy, aż do stania się twardym. Zaprawdę powiadam
wam, że on dokonał pracy olbrzyma dla przygotowania dróg Panu. A
ten, kto pracuje w ten sposób, nie ma czasu do stracenia na
słabości. Czyż on nie wypowiedział, kiedy był nad brzegiem
Jordanu, słów, w których Izajasz264
ogłasza jego i Mesjasza: „Podniosą się wszystkie doliny, a
wszystkie góry i wzgórza obniżą; równiną się staną urwiska, a
strome zbocza niziną gładką”? A wszystko to dla przygotowania
dróg Panu i Królowi. Ale naprawdę on uczynił więcej niż cały
Izrael, aby Mi przygotować drogę! Ten zaś – który musi obniżyć
góry i podnieść doliny, wznieść drogi, a straszliwe szczyty
uczynić łagodnymi – musi pracować w sposób twardy. To, że on
był Prekursorem i wyprzedzał Mnie zaledwie o kilka miesięcy, było
konieczne, żeby wszystko dokonało się, zanim jeszcze Słońce
będzie wysoko nad dniem Odkupienia. Dzień ten nadszedł. Słońce
wznosi się, aby rozbłysnąć nad Syjonem, a stamtąd – nad całym
światem. Jan przygotował drogę tak, jak miał to uczynić. (III,
129: 29
sierpnia 1945. A, 6303-6322)
264 Zob. Iz 40,4.
Jan
posługiwał się zanurzeniem w wodzie, aby przedstawić zapowiedź
oczyszczenia z grzechów. A tak naprawdę to bardziej niż woda,
która obmywała członki, potrzebne było umartwienie, [polegające
na] uznaniu siebie za nieczystego z powodu popełnionych grzechów.
(III, 122: 21 sierpnia 1945. A, 6196-6218)
Questo
luogo ha sentito la predicazione di Giovanni. Molti di voi certo
l’avete sentita. Tanti di Israele l’hanno sentita, ma non in
tutti ha prodotto gli stessi risultati, nonostante che il Battista
dicesse ad ognuno le stesse parole. (8, 526)
A
chi lo interrogava se era egli il Cristo diceva: "Io non sono il
Cristo, ma colui che lo precede". (8, 506)
Non
dice Malachia: "Ecco, io mando il mio angelo a preparare davanti
a Me la strada; e subito verrà al suo Tempio il Dominatore da voi
cercato e l'Angelo del Testamento, da voi bramato"? Dunque il
Precursore precede immediatamente il Cristo. Egli già è come è il
Cristo. Se anni passassero fra colui che prepara le vie al Signore e
il Cristo, tutte le vie tornerebbero ingombre e contorte. Dio lo sa e
predispone che il Precursore anticipi di un'ora sola il Maestro.
Quando vedrete questo Precursore, potrete dire: "La missione del
Cristo ha inizio". (1, 41)
La
voce che parlava nel deserto non si ode. Ma muta non è. Essa parla
ancora a Dio per Israele e parla ancora ad ogni retto israelita nel
cuore, e dice ‒ dice dopo avervi insegnato a far penitenza per
preparare le vie al Signore che viene, e ad avere carità dando il
superfluo a chi non ha neppure il necessario, e ad avere onestà non
estorcendo e vessando ‒ vi dice: "L'Agnello di Dio, Colui che
toglie i peccati del mondo, Colui che battezzerà col fuoco dello
Spirito Santo è fra voi. Egli pulirà la sua aia, raccoglierà il
suo frumento".
Sappiate
conoscere Colui che il Precursore vi indica. Le sue sofferenze
operano verso Dio per darvi luce. Vedete. Si aprano i vostri occhi
spirituali. Conoscerete la Luce che viene. Io raccolgo la voce del
Profeta che annuncia il Messia, e col potere che mi viene dal Padre
la amplifico e vi unisco il mio potere, e vi chiamo alla verità
della Legge. Preparate i vostri cuori alla grazia della Redenzione
vicina. Il Redentore è fra voi. Beati quelli che saranno degni di
essere redenti perché avranno avuto buona volontà. La pace sia con
voi». (1, 68)
«Giovanni
è santo e grande. Non guardate il suo modo di fare né l’assenza
di miracoli. In verità ve lo dico: "Egli è un grande del Regno di
Dio". Là apparirà in tutta la sua grandezza.
Molti
si lamentano perché egli era ed è severo fin ad apparire rude. In
verità vi dico che egli ha lavorato da gigante per preparare le vie
del Signore. E chi lavora così non ha tempo da perdere in mollezze.
Non diceva egli, mentre era lungo il Giordano, le parole di Isaia in
cui lui e il Messia sono profetizzati: "Ogni valle sarà colmata,
ogni monte sarà abbassato, e le vie tortuose saranno raddrizzate e
le scabre fatte piane", e ciò per preparare le vie al Signore e
Re? Ma in verità ha fatto più egli che non tutto Israele per
prepararmi la via! E chi deve abbattere monti e colmare valli e
raddrizzare vie o rendere dolci le salite penose, non può che
lavorare rudemente. Perché egli era il Precursore e solo il giro di
poche lune lo anticipava da Me, e tutto doveva essere fatto prima che
il Sole fosse alto sul giorno della Redenzione. Il tempo è questo,
il Sole ascende per splendere su Sionne e da lì su tutto il mondo.
Giovanni ha preparato la via. Come doveva. (4, 266)
Giovanni,
per esempio, usava l’immersione nell’acqua per dare una figura
della mondezza dai peccati. In realtà, più che l’acqua che lavava
le membra, era utile la mortificazione di confessarsi immondi per i
peccati fatti. (4, 259)
Przekład
polski Ewangelii: Biblia
Tysiąclecia, wyd. V,
Pallottinum, Poznań 2007 (Mt, Mk, Łk: tłum. o. Walenty Prokulski
TJ; J: tłum. ks. Jan Drozd SDS)
Zapis
grecki: wyd. Nestle-Aland 28
Przekład
polski Poematu
Boga-Człowieka napisanego
przez Marię Valtortę: Ewa Bromboszcz (I-IV, VI-VII), ks. Michał
Kaszowski (V), Vox Domini, Katowice (I: bez roku, II: 2010, III, cz.
1-2: 2000, cz. 3-4: 2002, IV, cz. 1-2: 2003, cz. 3-4: 2004, cz. 5-6:
2005, V: 2000, VI: 1998, VII: 1999)
Zapis
włoski: Maria Valtorta, L’Evangelo
come mi e' stato rivelato, Edizioni
Paoline, Pisa 2001
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz