Łaskawie

Wszystko, co dobrego dane jest z łaski. Mamy wolną wolę także z łaski. Jesteśmy zbawiani z łaski. Nie jesteśmy godni zbawienia, ale z łaski jesteśmy zbawiani. Czy marne są nasze wysiłki? Tak, jeśli nie polegają na łasce. Nie jesteśmy skazani na zbawienie, czy potępienie, ani wyznaczeni do tego, czy innego celu, bez możliwości wyboru. Mamy wybór – możemy wybrać jedno lub drugie – jest to nam dane z łaski. Może więc jesteśmy zależni od łaski? Skazani na łaskę? Chyba tak. Każdy od najmniejszego do największego – od złego do dobrego – skazani jesteśmy na niezasłużone obdarzenie dobrocią. Dobroć się wylewa, ściga nas, obejmuje, ogarnia. Nawet ten uciekający, pogrążający się w śmierci, nie jest w stanie uciec przed łaską. Na granicy piekła łaska się pojawia. W piekle już jej nie ma, ale dla dzieci Bożych nawet piekło niełaski okazuje się łaską. Jest ona wszechobecna, ale nie zniewalająca. To miłość się udzielająca. Czy konieczna? Tak jak Byt. Ale tak wolna i łaskawa, że konieczna możliwie – konieczna do wyboru – można ją wybrać lub odrzucić. Jest nierozłącznie połączona z istotami i przyrodą.^*

*  Przypominam, że nie widzę tu szatana. Nie widzę szatana w łasce. Bóg go nie ułaskawia, ani nie obłaskawia. Nie jest on ani istotą, ani przyrodą. Miano jego – nikt, środowisko jego – zwyrodnienie, niebycie. Zastanawiające może być, czy pozwolenie Boga na trwanie szatana nie jest łaską dla niego. Przede wszystkim, nie pozwala Bóg na jego trwanie – posłał go w otchłań, przepędza go, gdzie tylko go spotka. Szatan trwa tylko w synach buntu, a swoje mieszkanie znajduje w otchłani – w niebycie. Bóg nie pozwala mu być – nie obłaskawia go. Dostaje niby łaskę u tych, którzy dali mu się uwieść. Wtedy to mówi się o bałwochwalstwie albo o cudzołóstwie z szatanem. Szatan dostaje łaskę od pomylonych ludzi, ale nie od Boga. To ludzie kupczą skarbem danym – to ludzie rzucają perły przed wieprze i jeszcze gorzej. Czy jednak wtedy można jeszcze mówić o łasce? Tutaj łaska zostaje zabita, pogrzebana. Nie ma dobroci – zbawczego wpływu. Nie ma już łaski. Była, ale została stracona, zaprzepaszczona.