Dzieło pełne łaski

   „Ziemia jest pełna łaskawości Pańskiej” (Ps 33, 5). „Twoja łaska, Panie, napełnia ziemię” (Ps 119, 64). Matka Boska, Maryja, została nazwana Pełną Łaski. Ona więc jest Ziemią. To ziemia czysta i błogosławiona, która nosi w sobie ziarno zbawienia.
   „Najwyższy Umysł zna wszystkie wydarzenia, [nawet przyszłe], najbardziej odległe w wiekach. Jego spojrzenie spoczywa bezustannie na wszystkim, co było, jest i będzie. Wpatrując się w przeszłość i dostrzegając równocześnie teraźniejszość, zagłębia spojrzenie w najdalszej przyszłości i bez niejasności i braków wie, jaka będzie śmierć ostatniego człowieka. Zawsze też wiedział, że [człowiek] – król przez Niego stworzony, aby być półboskim u Jego boku w Niebie, dziedzicem Ojca – w czasie swojego dzieciństwa przeżywanego na ziemi, popełni w odniesieniu do siebie samego zbrodnię zabicia w sobie Łaski i kradzieży [polegającej na] pozbawieniu siebie Nieba. A miał przybyć, jako dorosły, do Jego Królestwa, po [okresie] życia w domu matki-ziemi, z której [prochu] został uczyniony jako dziecko Wiecznego”. Słowa Jezusa podane wprost Marii Valtorcie w Poemacie Boga-Człowieka I, 8. «Jej dusza ukazuje się piękna i nieskalana, jaką była w zamyśle Ojca…» (Vox Domini, Katowice bez roku, s. 33).

Madonna zielona

(obraz Wiesławy Kwiatkowskiej)