Człowiek
mówi „wiem”, opierając się na chwilowych doznaniach. „Wiesz,
że cukierki są słodkie?”. „Wiem” – możesz powiedzieć, a
w ciszy sobie dopowiedzieć „tak długo jak w to wierzymy”, albo
„wiem, ale to i tak tylko umowne, bo słodycz nieraz zmienia się w
gorycz”. Prawda zawsze pozostanie zakryta i słowa jej nie wyrażą.
To, co da się powiedzieć to tylko prawdy względne.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz