Eklezyjastes (0)

Przekład:

Stanisław Herakliusz Lubomirski

PRZEDMOWA

   Z wysokich niebios najświętszego Ducha

Kto chce wyrokom skłonić swego ucha,

Śpiewam wielkiego Salomona mowy,

On żydowskimi – ja polskimi słowy.

Trudnej podobno podejmę się rzeczy:

Mieć równo Muzę i Prawdę na pieczy,

Ni jej przykopcić poetyckim dymem,

Aby się o to nie porożnić z Rzymem.

Bo jak podobna – chłysnąwszy z potoka –

Nie przeładować słowami Proroka?

Nie przydawszy zaś – to mię za to jeszcze

Osądzą pewnie uszczypliwi wieszcze.

Tu sęk! Ja przecię w mojej mierze stoję

Ani się żadnej cenzury nie boję.

Choćby też nawet Salomon za laty

Miał być położon między kandydaty,

Ja mu nie upstrzę suknie figurami

Kontentując się nagimi słowami;

W taką go tylko szatę będę stroił,

Jaką mu niegdy Hieronim zakroił;

Ani w Parnasie obawiam się chłosty,

Jeśli się i wiersz będzie zdał nieprosty,

Aby i w rytmie Pismo swój styl stary

Nienaruszony miało bez maszkary.

Aleć nie dłużej wymawiać się będę

Nie dbając o to, czy sławy nabędę,

Czyli nagany; boć też o marności

Rzecz moja będzie – a przeto prożności

W tym szukać nie chcę. Ty, co będziesz czytać,

Racz się o cnotę – nie autora pytać.

Bardzo bogate godzinki księcia de Berry

(Les Très Riches Heures du duc de Berry)