Miłosierny zaślepiony

   Miłosierny, połączony stale z prawdą wieczną, patrzy wszędzie wokół i widzi jak jego oblubienica prawda odbija się wszędzie. We wszystkim widzi odblaski swej miłości, którą jest wieczysta prawda. Tak jest zatopiony w miłości, że właściwie zapomina o prawdzie. Jest jak ślepy i nie patrzy na nic (porywa go uczucie). On znajduje ją w odbiciach, chce rozpalić wszystko wokół, by zapłonęło prawdziwą miłością, z której źródłem sam jest nieodłącznie zjednoczony, bo nie gasi nigdy w sobie płomienia miłości.
   Taka miłość wymaga koniecznie wiary, dziecinnie naiwnej wiary.